Զանգեցի ամուսնուս, որպեսզի իմանամ, թե երբ ընթրիքի համար սեղան գցեմ․ Խոսելուց հետո մոռացել էր անջատել հեռախոսը և ես լսեցի, թե ինչպես է․․․Շտապ նստեցի տաքսի ու գնացի մեր 2-րդ բնակարան:

— Սերյոժա, դու կուշանա՞ս,- Տաթևիկը ուսով սեղմեց հեռախոսը ականջին՝ ջեռոցից հավը հան ելով: Վերջապես, Սերյոժան վերցրել
էր հեռախոսը. Նա մեկ ժամից ավել էր, որ զանգահարում էր ամուսնուն և արդեն սկսել էր անհան գստանալ:

— Տաթև, ես այսօր չեմ կարող գալ, շատ գործ կա անելու, ես դեռ աշխատ անքի եմ, — Կակազելով ասաց Սերյոժան:

Որոշակի աղմուկի միջից Տաթևիկը լսեց կնոջ ծիծաղի ձայն:

Ամեն ինչ պարզ է. Սերյոժան խմել, և այժմ, ամենայն հավանականությամբ ավտոբուսով տուն է գալիս:

— Լավ, ցտեսություն, հետո կզանգահարեմ:

Տաթևիկը մատն այրեց տաք տապակը սեղանին դնելու ժամանակ և հեռախոսը չանջատած վիճակում, դեռ պահում էր ականջին:

— Իսկ դու հեռու՞ ես գնում, աղջնակ,- Տաթևիկը լսեց.

-Արի ծանոթանանք. Իմ անունը Սերյոժա է, իսկ Ձե՞րը,- Ի պատաս խան լսվեց ուրախ, լիարժեք կանացի ծիծաղի ձայն:

Ամեն ինչ պարզ է. Սերյոժան մոռացել էր անջատել հեռախոսը, իսկ Տաթևի կն այժմ ակամայից լսում էր իր սիրելիի խոսակցությունն
անծանոթ աղջկա հետ: Զրույցից կինը հաս կացավ, որ Սերյո ժան հան դիպել է ինչ-որ աղջկա, և այժմ միա սին ուղևորվում են նրա
երկրորդ բնակարան:

Առանց երկու անգամ մտածելու ՝ Տաթևիկը նստեց տաքսի և գնաց այնտեղ:Նա ուներ տան բան ալինները։ Բացելով դուռը ՝ աղջիկը
հատակին տեսավ կնոջ կրծկալն ու զգեստը, իսկ խոհանոցում սեղանի վրա շամպայնի շիշ էր դրված:Ննջասենյակի դուռը փակ էր, և
այնտեղից ծիծաղի ձայներ էր լսվում:

Տաթևիկը բանալիները և ամուսնական մատանին դրեց սեղանին և լուռ դուրս եկավ բնակարանից:

աղբյուր

Զանգեցի ամուսնուս, որպեսզի իմանամ, թե երբ ընթրիքի համար սեղան գցեմ․ Խոսելուց հետո մոռացել էր անջատել հեռախոսը և ես լսեցի, թե ինչպես է․․․Շտապ նստեցի տաքսի ու գնացի մեր 2-րդ բնակարան:

— Սերյոժա, դու կուշանա՞ս,- Տաթևիկը ուսով սեղմեց հեռախոսը ականջին՝ ջեռոցից հավը հան ելով: Վերջապես, Սերյոժան վերցրել
էր հեռախոսը. Նա մեկ ժամից ավել էր, որ զանգահարում էր ամուսնուն և արդեն սկսել էր անհան գստանալ:

— Տաթև, ես այսօր չեմ կարող գալ, շատ գործ կա անելու, ես դեռ աշխատ անքի եմ, — Կակազելով ասաց Սերյոժան:

Որոշակի աղմուկի միջից Տաթևիկը լսեց կնոջ ծիծաղի ձայն:

Ամեն ինչ պարզ է. Սերյոժան խմել, և այժմ, ամենայն հավանականությամբ ավտոբուսով տուն է գալիս:

— Լավ, ցտեսություն, հետո կզանգահարեմ:

Տաթևիկը մատն այրեց տաք տապակը սեղանին դնելու ժամանակ և հեռախոսը չանջատած վիճակում, դեռ պահում էր ականջին:

— Իսկ դու հեռու՞ ես գնում, աղջնակ,- Տաթևիկը լսեց.

-Արի ծանոթանանք. Իմ անունը Սերյոժա է, իսկ Ձե՞րը,- Ի պատաս խան լսվեց ուրախ, լիարժեք կանացի ծիծաղի ձայն:

Ամեն ինչ պարզ է. Սերյոժան մոռացել էր անջատել հեռախոսը, իսկ Տաթևի կն այժմ ակամայից լսում էր իր սիրելիի խոսակցությունն
անծանոթ աղջկա հետ: Զրույցից կինը հաս կացավ, որ Սերյո ժան հան դիպել է ինչ-որ աղջկա, և այժմ միա սին ուղևորվում են նրա
երկրորդ բնակարան:

Առանց երկու անգամ մտածելու ՝ Տաթևիկը նստեց տաքսի և գնաց այնտեղ:Նա ուներ տան բան ալինները։ Բացելով դուռը ՝ աղջիկը
հատակին տեսավ կնոջ կրծկալն ու զգեստը, իսկ խոհանոցում սեղանի վրա շամպայնի շիշ էր դրված:Ննջասենյակի դուռը փակ էր, և
այնտեղից ծիծաղի ձայներ էր լսվում:

Տաթևիկը բանալիները և ամուսնական մատանին դրեց սեղանին և լուռ դուրս եկավ բնակարանից: