Քաղաքագետ Հայկ Մարտիրոսյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Նեպալի վարչապետը հրաժարական տվեց:
     Ինչո՞ւ:
     Պատմությունը շատ պարզ է: Վերջին ամիս երին սաստկացել էին մեղադրանքներն իշխանության հասցեին, որ այն կոռումպացված է: Որ տնտեսությունը լավ վիճակում չէ:
     Որպես դրան արձագանք` կառավարությունը մոտ մեկ շաբաթ առաջ փակեց երկրում Ուոթսափփը, Յութուբը և Ֆեյսբուքը: Նեպալցիները կարող էին անցնել ՎիՓիԷն-ի և շարունակել օգտվել այդ ծառայություններից, բայց կառավարության այդ քայլը համարեցին վիրավորական և անթույլատրելի և դուրս եկան փողոց:
     Առանց առաջնորդների: Առանց որևէ փրկչի: Որևէ:
     Շատ արագ փողոցային բախումներ սկսվեցին: Ժողովուրդը գրավեց Նեպալի խորհրդարանի շենքը: Շենքը պաշտպանող կառավարական զորքերը գնդակահարեցին 19 քաղաքացու:
     Այսօր առավոտյան Նեպալի կառավարության մի քանի անդամներ հրաժարական տվեցին` բողոքելով սեփական կառավարության և վարչապետի պահվածքի դեմ:
     Փողոցային բախումները սաստկացան: Ցուցարարները արդեն որերորդ օրն է այրում են պետական գույքը, ավերում հասարակական օբյեկտներ և բախումների մեջ մտնում կառավարության զորքերի հետ: Լավ չէ, իհարկե:
     Եվ ընդամենը րոպեներ առաջ, Նեպալի կառավարությունը, չդիմանալով անառաջնորդ, չկազմակերպված համաժողովրդական հուժկու ալիքին` փլուզվեց:
     Վարչապետը րոպեներ առաջ հրաժարական տվեց:
     Բայց ժողովուրդը չի հանդարտվում: Եվ հայտնի չէ թե իրադարձությնները դեռ ինչ ուղղությամբ կզարգանան:
     Հայրենիքի հանձնո՞ւմ, գների աստղաբաշխական բարձրացո՞ւմ, պատանդնե՞ր, հազարավոր զոհաբերված անտեղի կյանքե՞ր, երկրի ու պետության գիտակցված կործանո՞ւմ, հազարամյա ինքնության ոչնչացու՞մ:
     Չէ՛, չենք լսել:
     Առաջնորդ չկա: Ո՞ւմ հետևից գնանք: Հոգնած ենք: Խաբված ենք: Չի հետաքրքրում:
     Պայքարը` դանակներով ազգագրական տրնգի տալն է ու յարխուշտան, մեկ էլ սուտի խրոխտ հայտարարություններ բստրելը ֆեյսբուքում, հայրենիք սիրելը` քո գործը լավ անելը, հերոսանալը` կտրոն տպելն ու գարաժ-արհեստանոցում ծախելու նպատակով մի ձևավոր փայտակտոր տաշելը, ինքնությունը պահելն էլ` ստամոքսը առնվազն մի քիչ լցնելը:
     Ինչ Նեպալ, ինչ բան …»: