«Իրենց ձևով» իշխանափոխություն անելու ու «փոքրիկ խմբակին» հեռացնելու մասին պարբերաբար ճամարտակող Կարապետյան ընտանիքի անդամներից մեկը՝ Նարեկ Կարապետյանը, պարզվում է՝ մեղադրյալի կարգավիճակ ունի։ Օքսֆորդի համալսարանն ավարտած, «Մեր ձևով» շարժման համակարգմամբ զբաղվող, «մե կիրթ, մե դաստիարակված» (առանց հեգնանքի) թվացող երիտասարդ Կարապետյանը, ինչպես հայտնի է, քրեական հետապնդման (էր) է ենթարկվում։ 2019-ի դեկտեմբերի 25-ին, հիշեցնենք, Երևանի քրեական դատարանում քննվում էր դատախազության մեղադրանքը, որով ամբաստանվում էր երկու անձ՝ նորահայտ քաղգործիչը՝ Նարեկ Կարապետյանը, ու նրա ընկերը՝ Տիգրան Ասլանյանը։

«Հոպարի հետ խոսել եմ, 10 միլիոն եվրո եք աշխատել, պետք է վերադարձնեք»

Ն. Կարապետյանին և Տ. Ասլանյանին մեղադրանք է առաջադրվել այն բանի համար, որ նրանք 2019թ. հուլիսի 3-ին Ն. Կարապետյանին պատկանող ավտոմեքենայով Երևանի փողոցներից մեկով երթևեկելու ընթացքում, նկատելով Վահե Պարազյանին, որը, ըստ մեղադրանքի, նախկինում անհարգալից արտահայտություններ է հնչեցրել Ն. Կարապետյանի հարազատների հասցեին, իջել են մեքենայից, մոտեցել Պարազյանին և դիտավորությամբ հարվածներ են հասցրել նրան՝ վերջինիս պատճառելով ֆիզիկական ցավ, այնուհետ հեռացել են։ Միջադեպից մի քանի ժամ անց, պայմանավորվածության համաձայն, Ն. Կարապետյանը Վ. Պարազյանին հանդիպել է իրենց ընտանիքին պատկանող «Սիզոնս» ռեստորանում, որտեղ շարունակելով նախորդ օրը տեղի ունեցած վիճաբանությունը՝ Վ. Պարազյանի առողջությանը մարմնական վնասվածքներ պատճառելու միասնական դիտավորությամբ, Տ. Ասլանյանի և ինքնությունները չպարզված անձանց հետ գիտակցելով ու լրացնելով մեկը մյուսի գործողությունները՝ հարվածներ են հասցրել վերջինիս դեմքին և մարմնի տարբեր մասերին և նրա առողջությանը պատճառել թեթև վնաս՝ առողջության կարճատև քայքայումով, որոնք Վ. Պարազյանի մոտ արտահայտվել են դեմքի շրջանի փափուկ հյուսվածքների սալջարդի, քերծվածքների, արյունազեղումների, պատռված վերքի, աջից բերանի խոռոչի լորձաթաղանթի վնասման, գանգուղեղային տրավմայի, մեջքի շրջանի փափուկ հյուսվածքների սալջարդի, ձախ բազկի շրջանի արյունազեղման, ձախ նախաբազկի շրջանի քերծվածքի ձևով»։

Ուշագրավ են տուժողի՝ Վահե Պարազյանի կողմից դատաքննության ընթացքում տված ցուցմունքները, որոնք բացահայտում են կոնֆլիկտի դրդապատճառները։ Ըստ Պարազյանի ցուցմունքի՝ Մոսկվա քաղաքում, իրենց ընտանիքի հիմնած ընկերության միջոցով համագործակցելով «Գազպրոմ» ընկերության հետ, ծավալել են շինարարական գործունեություն: «Այդ ժամանակահատվածում իր հայրն աշխատել է Սամվել Կարապետյանի «Տաշիր» գրուպ ընկերությունում: Երբ իրենք սկսել են զարգանալ, Ս. Կարապետյանը կանչելով իր հորը՝ ասել է, որ մեր ընկերությունը միևնույն ոլորտում է գործունեություն ծավալում, և իրենք պետք է շահած «տենդերները» հանձնեն և հեռանան շուկայից: Ընտանիքով քննարկելով առաջարկը՝ որոշել են մերժել այն ու շարունակել գործունեությունը: Սակայն Սամվել Կարապետյանի հրահանգով իրենց հետ կնքված բոլոր պայմանագրերը խզվել են, իսկ հետագայում պարզվել է, որ դրանք բոլորն անցել են Ս. Կարապետյանի ֆիրմաներին: Այնուհետև գործուղման մեկնելիս օդանավակայանում իրեն ձերբակալել են Ս. Կարապետյանի կողմից կազմակերպված շինծու հաղորդման հիման վրա հարուցված քրեական գործով, մեկուկես տարի անցկացրել է կալանքի տակ, իսկ հետագայում, չհիմնավորելով մեղադրանքը, իրեն գրավով ազատ են արձակել, վերադարձել է ՀՀ, հիմնել է ընկերություն, ու սկսել են զբաղվել այլ գործով: 2019թ. հուլիսի 3-ին մարզասրահից դուրս է եկել ու սպասել է վարորդին, երբ հետևից մեկն իրեն հարցրել է՝ «Վահեն դո՞ւ ես», ինքը պտտվելով տեսել է Նարեկին, ում ճանաչել է դեռևս ուսանողական տարիներից: Նարեկի հետևում կանգնած է եղել Տ. Ասլանյանը: Իր դրական պատասխանից հետո, իր համար անսպասելի, Նարեկը հարվածել է իր աջ այտին, այնուհետև Տ․ Ասլանյանի հետ միասին հարձակվել են իր վրա, ձեռքերով ու ոտքերով հարվածել են իրեն։ Ինքը հետ-հետ է գնացել, մի կերպ է իրեն պահել ընկնելուց, որից հետո Տիգրանն ու Նարեկը նստելով մեքենան հեռացել են: Այդ ժամանակ իրենց միջև որևէ խոսակցություն տեղի չի ունեցել: Իր վրա հարձակվելու պատճառների մասին հետաքրքրվելու համար իր ընկերների միջոցով գտել է Ն. Կարապետյանի հեռախոսահամարը, զանգահարել է նրան, ու պայմանավորվել են հանդիպել վերջիններիս պատկանող, Երևանում գտնվող «Էմ» բացօթյա սրճարանում: Ինքը գնացել է ընկերոջ՝ Գաբրիել Բալասանյանի հետ: Զրուցել է միայն Նարեկի հետ, մնացածը հեռու են գտնվել: Մոտ 20 րոպե տևած խոսակցության ընթացքում Նարեկն ասել է, որ ինքն իբր Կարապետյանների ընտանիքի հետ չլուծված հարցեր ունի և իրենց դաշտում աշխատելու ընթացքում 10 միլիոն եվրո գումար է աշխատել, որը պետք է վերադարձնի: Ինքը հայտնել է, որ պատրաստ է զրուցել, քննարկել և հաշվարկ կատարել, ու առաջարկել է Նարեկին այդ մասին խոսել հորեղբոր հետ: Մոտ կես ժամ անց Նարեկը կրկին զանգահարել է ու հանդիպում է պահանջել Տերյան փողոցում գտնվող իրենց օֆիսում, սակայն իր հայրն արգելել է գնալ այնտեղ, ինչից հետո պայմանավորվել են հանդիպել «Էմ» սրճարանի դիմաց գտնվող «Սիզոնս» ռեստորանում: Հանդիպման վայր ինքը կրկին գնացել է Գ. Բալասանյանի հետ: Սրահում հաճախորդներ չեն եղել, միայն Նարեկն է եղել՝ շրջապատված մոտ 9-10 հոգով: Գաբրիելը նստել է մի փոքր հեռու, իսկ ինքը մոտեցել ու նստել է նրանց հետ: Նարեկն ասել է, որ խոսել է հոպարի հետ, ով հայտնել է, որ պետք է գումարը տան, և իրենց հետ խոսելու ոչինչ չունեն: Ինքն էլ իր հերթին պատասխանել է, որ տալու ոչինչ չունի, ու որևէ մեկն իրեն չի կարող պարտադրել ու սպառնալ: Այդ պահին հետևի կողմից գլխին հարված է ստացել: Հարվածողին գիտի, տեսնելու դեպքում կարող է ճանաչել: Այդ հարվածից հետո իրեն հարվածել է Նարեկ Կարապետյանը, իսկ նրանից հետո բոլորը միասին սկսել են հարվածել իրեն: Մնացած հարվածողներին արդեն չի տեսել, քանի որ ձեռքերով փակած է եղել դեմքը: Այնուհետև թիկնապահներից մեկն իրեն մեջքից գրկելով հեռացրել է խոհանոց, որպեսզի այլևս չհարվածեն: Այդ ընթացքում Գաբրիելն է մոտեցել, ու նրան ևս սկսել են հարվածել: Դրանից հետո ցանկացել են դուրս գալ օբյեկտից, սակայն դուռը փակ է եղել, կանչել են մենեջերին, վերջինս բացել է դուռն, ու իրենք դուրս են եկել: Մինչ այդ Գաբրիելը հաղորդագրություն է ուղարկել ու հայտնել, որ իրենց ծեծել են, ու երբ դուրս են եկել ռեստորանից, այնտեղ են եկած եղել իր ծնողներն ու մորաքույրը: Այդ ժամանակ մայրը լուսանկարել է իրեն: Իրենք ընտանիքով մտածել են ինչպես վարվել, ու հաշվի առնելով, որ հեղափոխություն է կատարվել երկրում, որոշել են գնալ օրինական ճանապարհով և դիմել են հիվանդանոց, այնուհետև՝ ոստիկանություն»: Տուժող Վ. Պարազյանը հայտնել է նաև, որ իր ու Նարեկի միջև որևէ խնդիր չի եղել, ներկայացված շարժառիթն իրական չէ, խնդիրն առնչվել է Սամվել Կարապետյանին ու իր ընտանիքին:

Ընթերցողին չծանրաբեռնելով դատաքննության ողջ ընթացքի մանրամասներով՝ նշենք, որ Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Արտուշ Գաբրիելյանը (որն, ի դեպ, 2025 թվականի մայիսից մեղադրյալի աթոռին է կաշառքի գործով) 2021 թ. փետրվարի 1-ի դատավճռով ճանաչել է Ն. Կարապետյանի անմեղությունը կատարված արարքում, և դադարեցվել է նրա նկատմամբ քրեական հետապնդումը։ Տ․ Ասլանյանը նույնպես ճանաչվել է անմեղ, ու նրա նկատմամբ քրեական հետապնդումը նույնպես դադարեցվել է։

Տուժողը բողոքարկել է, Վճռաբեկը՝ բեկանել արդարացման վճիռը

Նշենք, որ արդարացման դատավճիռը տուժող կողմը բողոքարկել է վերադաս ատյաններում։ Մասնավորապես ՀՀ վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատը 2025 թ. հունիսի 6-ի որոշմամբ բեկանել է Ն. Կարապետյանի և Տ. Ասլանյանի վերաբերյալ ստորադաս դատարանների վճիռն ու որոշումը և գործն ուղարկել Երևանի առաջին ատյանի դատարան՝ նոր քննության։ Վճռաբեկ դատարանն անդրադառնալով «Սիզոնս»-ի դրվագով Ն. Կարապետյանին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 117-րդ հոդվածով վերագրված արարքին՝ մասնավորապես գտել է, որ Վերաքննիչ դատարանը դատաքննությամբ հետազոտված ապացույցները համադրելիս և գնահատելիս թույլ է տվել դատական սխալ՝ դատավարական և նյութական իրավունքի խախտումներ, որոնք ազդել են գործի ելքի վրա: Գործով ձեռք բերված և հետազոտված ապացույցները, ըստ Վճռաբեկի, չեն գնահատվել վերաբերելիության, թույլատրելիության, արժանահավատության, իսկ ամբողջ ապացույցներն իրենց համակցությամբ՝ գործի լուծման համար բավարարության տեսանկյունից՝ իրենց համակցության մեջ՝ դրանց բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ քննության վրա հիմնված ներքին համոզմամբ։ Վճռաբեկը հիմնավոր է համարել առաջին բողոքաբերի փաստարկն այն մասին, որ ստորադաս դատարանները մի շարք օբյեկտիվ ապացույցներ անհիմն կերպով բավարար չեն համարել, իսկ մեղադրանքը հիմնավորող ապացույցները՝ տեսագրությունը, դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությունը, մարմնական վնասվածքներով Վ. Պարազյանի լուսանկարը, առանց փաստերի վկայակոչման ստորադասել են մնացած ապացույցների համեմատ, որպիսի պայմաններում խաթարվել է արդարադատության բուն էությունը: Ինչ վերաբերում է երկրորդ բողոքաբերի փաստարկներին առ այն, որ տուժող Վ. Պարազյանի նկատմամբ հանցագործությունը կատարվել է 10.000.000 (տասը միլիոն) եվրո գումարի շորթման նպատակով, ուստի արարքը ենթակա է որակման ՀՀ քրեական օրենսգրքի 182-րդ հոդվածով։ Վճռաբեկ դատարանը փաստել է, որ նման մեղադրանք սույն գործով առաջադրված չէ։ Ամփոփելով վերոշարադրյալը՝ Վճռաբեկ դատարանը նշել է, որ ամբաստանյալներին արդարացնելու վերաբերյալ ստորադաս դատարանների հետևությունները հիմնավորված չեն: «Նոր քննության ընթացքում Երևան քաղաքի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանը պետք է սույն գործում առկա ապացույցների համակցությամբ որոշի ներկայացված մեղադրանքներում ամբաստանյալների մեղավորության կամ անմեղության հարցը»:

Նշենք, որ Երևանի քրեական առաջին ատյանի դատարանը (գործով դատավոր՝ Գևորգ Պողոսյան) հունիսի 20-ին ստանձնել է քրեական վարույթը։ Այս գործով, դատելով «Դատալեքս» հարթակից, կայացել է մի քանի դատական նիստ, վերջինը՝ հուլիսի 28-ին։

Ահա այսպիսի՝ «մեր ձևով», այսինքն՝ «հայավարի» արարք, որի վերաբերյալ դատական գործընթացը խոստանում ենք պահել մեր ուշադրության կենտրոնում։