Ֆեյսբուքյան օգտատեր Հայկ Հովյանը գրում է.

Աներկբա է, որ Հայաստանում կա հանրային պահանջ` պետական կառավարման նոր որակի անցնելու ակնկալիքով:
Երրորդ Հանրապետության կառավարման որակը ատելի է հանրության գրեթե բոլոր շերտերի համար` կոռուպցիան, հովանավորչությունը, նեպոտիզմը, չինովնիկների ոչկոմպետենտությունը, մարդակենտրոն և համայնքակենտրոն չլինելը, բյուրոկրատական ծանրաքաշությունը, պաշտոնական դիրքի չարաշահումը, հանրային միջոցների մսխումը և այլն, այլն: Սրանք կոչականներ են, որ ամենօրյա ռեժիմով ուղեկցում են Երրորդ Հանրապետությանը և անգամ բակի շներն են հայաստանյան պետական կառավարման համակարգը նույնացնում այս արատավոր երևույթների հետ:
Նայենք թե իբրև կառավարման նոր որակի հայտ ներկայացրած Կարապետյանների կլանը, ի՞նչ կատավարման հմտություններ է ցուցաբերել մինչ այժմ…
Կրկեսի փոքրիկ շենքի շինարարությունը ձգելով 7 տարի մարդիկ այն տարիներով վերածել էին բիլբորդի և օգտագործում էին զուտ գովազդ պտտեցնելու վրա:
«Տաշիր» պիցցերիաների ցանցը Երևանի ամենավատ սպասարկում ունեցող օբյեկտներից են` փնթի, ռաբիզ և մունաթ:
«Տաշիր» առևտի կենտրոնը նույն ռաբիզ հայկական մենեջմենթի դասական օրինակ է` կիսակրիմինալ կառավարման ձևերով և կերպարներով:
ՀԷՑ-ի ու էլէկտրիկների հետ աշխատանքային կուլտուրայի մասին ավելի լավ է լռենք:
Այդ ի՞նչ նոր կառավարման մշակույթից են խոսում Կարապետյանները, երբ անգամ պիցցայանոցի սրահներից է փչում հին ու բարի երրորդ հանրապետության կառավարման համն ու հոտը….