— Եվրոպական մի քանի երկրի կողմից Պաղեստինի ճանաչման մասին հայտարարություններն ի՞նչ էին նշանակում, ինչու՞ նրանք գնացին այդ քայլին։

— Կարծում եմ՝ նրանց նպատակն է ենթահող պատրաստել Համասից հետո բանակցային գործընթացին։ Այս ենթահողի բանաձևը 2 պետությունն է։ Իսրայելին ճնշում են այս կերպ։

— Արդյոք այլ երկրներ ևս կհետևեն այս օրինակին ու կճանաչեն Պաղեսինը։

— Միանշանակ։ Սա միջազգային ուղեգիծ է։ Ճանաչող պետությունների ցանկը համալրվելու է։

— Ի՞նչ է լինելու ՀԱՄԱՍ-ի հետ, քանի որ, ի վերջո, նրանք ռազմականացված են։

— Կա կոնսենսուս՝ Համաս-ը մարգինալացնելու։ Հեշտ պրոցես չէ։ Ցնցումները շարունակվելու են։ Համաս-ի չեզոքացումը պայման է հրադադարի և բանակցային գործընթացի համար։

— Հնարավո՞ր է ռազմական գործողությունների թեժացում։

— Իսրայելը արդեն թեժացրել է։ Գործողությունները, թվում է, հատում են վերջնափուլի սահմանը։ Բոլորը համաձայնել են Գազայի համասազերծմանը։

— Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք Իսրայելի վարչապետի հայտարարությունները, որ Պաղեստինի պետություն չի լինի։ Սա ի՞նչ հետևանքներ կարող է ունենալ։

— Դա թե ներքին լսարանին ուղղված ուղերձ է, թե արտաքին։ Վարչապետը գիտակցում է, որ «երկու պետություն» բանաձևը միջազգայնացել է։ Փորձում է իր ձեռքում պահել պաղեստինցիներով բնակեցված տարածքների և ստանալիք շրջանի ամբողջական վերահսկողությունը։

Արման Գալոյան