Ժամեր շարունակ մտածելուց հետո Նարեկը Կարապետյան` Սամվել Կարապետյանի եղբոր որդին, վերջապես գտավ Հայաստանը ցնցող շռնդալից պատասխան, թե բա. «Իմ միլիոնները ես փոխանցել եմ բարեգործական հիմնադրամի» ։ Ու հա, պարզվում է, որ լրիվ «պատահականորեն» այդ հիմնադրամը պատկանում է իրենց ընտանիքին։

Բարերարի այս մոտեցումը հիշեցնում է իր մի գրպանից մյուսը գումար տեղափոխելու չափազանց բարդ մի գործողություն, որովհետև դա արվել է պարտադիր ժպտալով, թե բա. «Տեսեք, այս ամենը հանուն ժողովրդի է, դե բայց մեր ձևով էլի»։

Էս տրամաբանությամբ վաղը սեփական տանը լամպը վառելու համար էլ կհայտարարի, թե ազգին լուսավորեցի, իսկ եթե մի օր պիցցա պատվիրի, էլի կարելի է դա «ազգային սննդի ապահովման» ռազմավարություն ներկայացնել։

Գրպանափոխությունը դարձել է բարեգործություն, իսկ ցինիզմը՝ հերոսություն։