ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Լիլիթ Ստեփանյանը «Ֆեյսբուք»-ի իր էջում անդրադարձել է Վաղարշապատի ընտրություններին ու դրանց վերաբերյալ քննարկումներին:

«Մամուլում չի դադարում քննարկման թիվ 1 հարցը մնալ Վաղարշապատի ընտրությունը։

Կարելի է իհարկե այս թեմային այլևս չանդրադառնալ, բայց գերմարդկային համբերություն է պետք լսել ու չարձագանքել որոշ անադեկվատ հայտարարությունների։

Ասում են` օգտագործվել է վարչական ռեսուրս։ Լկտի սուտ։ Իրենք էլ գիտեն, որ նման բան չկա։ Վարչական ռեսուրս օգտագործում էին նախկինում, երբ մինչ ընտրություններ արդեն պետական համակարգի աշխատակիցների տոհմածառը առաջները դրած անձնագրի տվյալ էին հավաքում։ Երբ ընտրատեղամասում աշխատողի ականջին շշնջում էին, թե` գիտես չէ՞, ինչ պիտի անես, թե չէ տղուդ զորամասը գիտենք, ամուսնուդ/կնոջդ գործազուրկ չդարձնես, երեխադ գործ էր չէ՞ ման գալիս։ Երբ հատուկ գրիչ կար նշում անելու համար, երբ կարուսել կար դրսում պտտվող, երբ քվեաթերթիկը վերցնողը ասեղով ծակում էր կոնկրետ ծրարը, որ , եթե ինչ, ընտրողի դատաստանը չուշանա։ Երբ մարզպետը դպրոցները դարձրել էր քաղաքական քարոզի հարթակ, երբ ուսուցիչներին դարձրել էին ընտրակաշառք բաժանող, մի երկու ոստիկան էլ դնում էին, որ ոչ ոք նրանց հետևից չգնա։

Երբ ընդդիմությունից ոչ ոք չէր առաջադրվում , քանի որ ընտրություններից դեռ շատ առաջ արդեն պարզ էր, թե ով է հաջորդ ղեկավարը։

Կհիշեք` «պոլի փետ էլ լինի, միայն մերոնքական լինի» Երբ քարոզարշավ չկար, կար կուբամետրով փող, «վերևից դաբրո» ու այդ փողը բաժանող տասնապետեր, հարյուրապետեր ու շարքային տասովչիկներ։

Ընտրություններից հետո մեծ թվով մարդիկ կորցնում էին աշխատանքը, քանի որ ասեղով նշան արած ծրարի պարունակությունը չէր գոհացնում։ Երբ բոլորին քշում էին հավաքների, մի երկու չհասունացած արարածներ էլ տեղում պլյուս֊մինուս էին անում, թե պետհամակարգից ով՞ է հանդգնել չգալ շեֆի հավաքին։ Ախր որ՞ մեկն ասեմ։ Կա՞ մարդ, ով մոռացել է սա կամ իրոք կարծում է, թե վարչական ռեսուրս է կիրառվում այսօր։ Հեքիաթ չպատմեք, այսօր ոչ գրիչով է ընտրությունը, ոչ թել֊ասեղով է հանձնաժողովի անդամը, ոչ պլյուս֊մինուս արող վերակացու կա, ոչ փող բաժանող տասովչիկ, ոչ էլ ականջին հատուկ շշնջացողներ։ Օմոն ոչ ոք չի բերում ընդդիմությանը ջարդելու համար։ Հրազդանցիները կհիշեն 5֊րդ դպրոցի բակում ՕՄՈՆ֊ի ջարդը, որ տխրահռչակ անանուն մարզպետն էր կազմակերպել` Սերժի աչքին բարձր երևալու համար։ Հիշու՞մ ես, Կովալ ։

Բենզինի չեկերի, պարկով փողերի, հետո պարտադիր դրա համար իրար ծեծող տասովչիկների մասին չեմ խոսի։ Կխնդրեմ այսօր գեթ մեկին մատնացույց անել, ում պարտադրել են ոչ միայն գնալ ընտրությունների, այլ կոնկրետ մարդու ձայն տալ։

Ամոթ է, 2026 ենք մտնում, քվեախցում դու ես ու քո ընտրությունը ու ամենակարող սմարթֆոնը։

Ասում են` գյուղացին ընտրեց։ Այս նախադասությունը երկնողներ, դուք ինչ՞ եք ծխում առհասարակ։ Ադեկվատ՞ եք, թե՞ «վատ պարողին մի բան է խանգարում է», ոնց կասեր ձեր քաղաքական հայրը։ Բավ է ձեր անկատար երազանքների ու քաղաքական պերմանենտ ձախողումների պատճառը դնեք քաղաքացու ուսերին։

Մենք դեռ չենք մարսել ձեր «ժեխ, աղբ, հիվանդ, խորը անասուն» որակումները, հիմա էլ պիտի անհաղորդ մնանք «գեղացու՞ն»։

Կամ ով՞ եք դուք, որ որոշեք, թե որ՞ քվեն ավելի շատ կշիռ ունի` քաղաքացուն՞ը, թե՞ գյուղացունը։ Սա ևս մեկ անգամ ապացուցում է, որ դուք` անհարգելիներ, կապ չունեք հայ ժողովրդի հետ։ Ձերը փողնա ու գլամուռը։ Լավ է, որ նախագիծ չեք բերում գյուղացուն ձայնից զրկելու նպատակով։ Ձեզ ինչ՞ կա` միայն կաղին ունենաք, ուտեք֊պառկեք֊գիրանաք։

Ու հիշեք` քաղաքին գյուղն է պահում, 1 գյուղ 10 քաղաք կկերակրի ու կպահի, 10 քաղաք 1 գյուղ չի կարող պահել։

Ասելիքս այս մասով չի ավարտվի, եթե սկսեմ գրել։ Երկու բան կավելացնեմ`

1) շնորհակալ եմ բոլորիս 2018֊ին Հայաստանը էս քաղաքական բորենիներից ու գիշանգղերից փրկելու համար , ովքեր մեզ 《խորը անասուն ու ժեխ》են համարում և

2) շնորհավորում եմ իմ լավ ընկեր ու բարեկամ Արգիշտի Մեխակյանին համայնքապետ ընտրվելու առիթով։ Բարի ծառայություն, ընկե’ր։ Ամեն մեկը չէր դիմանա այն ճնշումներին, որոնց միջով անցար դու` սկսած 2020֊ի նոյեմբերից»,- գրել է նա: