Ծննդատանից զանգեցի ամուսնուս, որ ասեմ որդի ենք ունեցել. Սկեսուրս վերցրեց հեռախոսը և ասաց, որ ամուսինս էլ…

Ծննդատանից զանգեցի ամուսնուս, որ ասեմ որդի ենք ունեցել. Սկեսուրս վերցրեց հեռախոսը և ասաց, որ ամուսինս էլ… Աննան առա նց ամուսնու է որդի ունեցել։ Նա չկարողացավ գտնել Արսենին։ Աննան գիտեր միայն նրա ծնողների հեռախոսահամարը։ Երբ նա զան գեց, նրան ասացին, որ Արսենը մահացել է և անջատեցին հեռախոսը: Աննան վերադարձավ մոր՝ Սերինեի մոտ:

Նրանց հայրը լքել է , երբ Աննան տասը տարեկան է եղել։ Այդ ժամանակվանից մայրը նրան միայնակ է մեծացրել։Մայրն, իհարկե, դստ երն ու թոռանը ապաստան տվեց։ Ինչպես պարզվեց,փոքրիկ գյուղում լիքը բա մբասողների մեջ էին Սերինեի քույրն ու երեք դուստրերը.

-Նրան թողեցին քաղաք գնա, իսկույն պառկեց սիրեկանի անկողնում մայրիկի պես,- սկսեց զրպարտել Թամարան։

-Մի ստիր,- պաշտպանեց հարևանուհին Սերինեին: Քույրդ ամուսնացած երեխա ունի։

-Դու քո երեքին հետևիր, — ասաց մյուս պաշտպանը: Կտեսնենք, թե աղջիկներդ ինչպես կդրսևորեն իրենց։

-Ես համեստ աղջիկներ ունեմ։ Չորս տարվա ընթացքում միայն Թամարայի ավագ դուստրն է կարողացել ընտանիք կազմել։

Մյուս երկուսը երեխաների հետ եկան մոր տուն։ Իսկ ամենափոքրը երկու անգամ:Սուրենն արդեն չորս տարեկան էր,երբ անսպասելի որեն Արսենի ծնողները եկան Աննայի ու Սերինեի մոտ։Ինչպես պարզվեց, Արսենն իսկապես մա հ ացել է, իսկ այն ժամանակ, երբ Ան նան զանգահարել է, ուժ ու տրամադրություն չեն ունեցել նրա հետ խոսելու։ Նրան հայտնել են, որ նա մա հա ցել է, հետո մոռացել է նրա մասին։

Եվ նրանք չէին էլ պատկերացնում, որ Աննան երեխայի է սպասում։ Իսկ հետո նրանք կշարո ւնակեին մնալ մթության մեջ, եթե չլիներ Արսենի ընկերը։Սուրենի տատիկն ու պապիկը երջանկությունից յոթերորդ երկնքում էին։ Հիմա նրանք թոռ ունեն։ Միածին որդու ժա ռանգ: Աննան որդու հետ գնում էր Արսենի ծնողների մոտ,իսկ նրանք նույնպես հաճախակի այցելում էին հարսին ու Սերինեին։ Նրանց բոլորի վիճակը հիմա լավ է: