Հпրաքրոջս ամուսինը էրեկ մեր տանն էր, գնալուց թաքուն փող դրեց գրպանս ու աչքով արեց․ Որ չզանգեց ու ասեց, թե փողը ինչի համար էր․․․Չդիմացա, ինչ ասես ասեցի ու հեռախոսը անջատեցի

Հորաքրոջս ամուսինը էրեկ մեր տանն էր,գնալուց թաքուն փող դրեց գրպանս ու աչքով արեց․Որ չզանգեց ու ասեց,թե փողը ինչ համար էր․․․Չդիմացա, ինչ ասես ասեցի ու հեռախոսը անջատեցի։Հորքուրիս մարդը շատ հազվադեպ է գալիս մեր տուն, բայց էս վերջն ժամա նակներում նկատել էի, որ բավականին հաճախ էր գալիս:

Գլխի չէի ինչ պահ կարող էր լինել, մտածում էի երևի պարապ ա գալիս ա մի բաժակ սուրճ խմի, զրուցի ու գնա:Ինձ հենց տեսնում էր միանգամից զգաստանում էր, ես էլ մտածում էի՝ ինչու է էս մարդը սպասում էնքան, մինչև ես գամ տուն: Երեկ սկսեց իրա դեմքը ցույց տալ:

Տանից գնալուց ճանապարհում էի, մոտեցա դռանը, որ բացեմ գնա, գրպանից հանեց գումար ու դրեց ձեռքի մեջ:Դրանից հետո մի հատ էլ աչքով արեց, ես գլխի չընկա՝ ինչ պահեր:Հետո զանգեցի, ասեցի՝ Սլավ ջան էս գումարը ինչ համար տվեցիք ինձ:

Անամոթի պես ինձ ասեց, ուզում եմ առանձին մի տեղ գնանք: Դե արդեն պարզ էր իրա մտքինը, չդիմացա աշխարհի վերջին բառերը ասեցի ու հեռախոսը կախեցի: Եթե էտքան համարձակություն ունի թող էլի գա մեր տուն: