Զգում էի, որ ընկերուհիս ինձ դավաճանում է, բայց ապացույցներ չունեի․․․Միայն իմանաք, թե ով օգնեց ինձ բացահայտել նրա դավաճանությունը

Զգում էի, որ ընկերուհիս ինձ դավաճանում է, բայց ապացույցներ չունեի․․․Միայն իմանաք, թե ով օգնեց ինձ բացահայտել նրա դավաճ անությունը։Նախապես ասեմ, որ ես ատում էի կատուներին։ Բայց կար մի կա-տու, որին ես շնորհակալ եմ մինչև կյանքիս վերջ։ Իսկ հիմա պատմեմ իմ պատմությունը։

Ընկերուհուս հար-ցում բախտս բերել էր։ Նատաշան շատ գեղեցիկ աղջիկ էր, նա ինձ շատ էր դուր գալիս։Մեր հարաբերությունների եր-կու տարիների ընթացքում այնքան խորացան, որ մենք որոշեցինք միասին ապրել։ Նատաշան մենակ էր ապրում: Ես հաճախ էի գիշե րում նրա տանը:

Նատաշայի ծնողները դեմ չէին, որ ես տեղա-փոխվեմ իրենց բնակարան: Բայց ես չէի ուզում:Մենք բնակարան վարձեցինք։ Մի օր Նատ աշան մի փոքրիկ կա-տու բերեց և մենք նրան անվանեցինք Ապել-սինկա։Ես սովորեցի նրան, բայց մի բան ինձ նյարդայնացնում էր, հա-գուստիս վրա անընդհատ նրա մազեր էին։Այդ օրը ես գնում էի Նատաշային առաջարկություն անելու և պատշգամբում հանդիպեցի մի տղամարդու, նա նյարդայ-նացած հագուստն էր մաքրում։ Ինձ տեսնելով նա ասաց․

-Եղբայր, ես հիմա կրակի մեջ եմ, կնոջս ինչպես բացատրեմ, թե որտեղից կատվի մազերը հագուստիս վրա։ Ես նրան մեկնեցի խոզան ակը, որ միշտ ինձ մոտ էի պահում

-Շնորհակալություն Դուք փրկեցիք իմ ամուսնությունը:

-Պատահում է:

-Իսկ ձեր ընկերուհին ո՞վ է։

-Ես հանդիպում եմ Նատաշայի հետ, նա իններոդ հարկում է ապրում։ Ես շրջվեցի ու դուրս եկա փողոց, հոգուս խորքում շնորհակալ լինելով Ապելսինկային, այլապես չգիտեի, թե որքան ժամանակ խաբված կլինեի։

Աղբյուր